Είναι ευρέως γνωστό ότι η πανδημία ήταν ένας αγώνας για όλους τους μαθητές τόσο ψυχικά όσο και σωματικά. Η πανδημία COVID-19 έδωσε την ευκαιρία να μάθουμε νέα πράγματα. Μερικοί από εμάς έχουμε αποκτήσει νέες γνώσεις για τον εαυτό μας, αλλά και για τους άλλους. Μερικοί από εμάς είχαμε την ευκαιρία να σκεφτούμε τι εκτιμούμε και τι δίνουμε προτεραιότητα στη ζωή. Άλλοι πήραν μαθήματα για τις φιλίες και τη σημασία της καλοσύνης. Αλλά πιθανώς μια από τις πιο σημαντικές και βαθιές γνώσεις ήταν ο ρόλος των δασκάλων και ο υποστηρικτικός ρόλος των γονέων. Από την άλλη πλευρά, ο κορωνοϊός του 2019 (COVID-19) έχει προκαλέσει τεράστιες αρνητικές επιπτώσεις στη ρουτίνα των εφήβων, στην κοινωνική αλληλεπίδραση, διαπροσωπικές σχέσεις, ψυχοκοινωνική ευεξία και σωματική υγεία. Οι μαθητές ήταν συντετριμμένοι, επηρέασε τις σχέσεις τους με άλλους ανθρώπους, τις κοινωνικές τους δεξιότητες και την ικανότητά τους να επικοινωνούν με τους συνομηλίκους τους.

Μετά από όλα αυτά τα χρόνια του lockdow, μια πληθώρα ανθρώπων κατάφεραν να συνέλθουν από αυτή την τραυματική εμπειρία. Από τη μία, κάποιοι πιστεύουν ότι η καθημερινότητα είναι σχετικά ίδια και δεν έχει επηρεαστεί καθόλου. Τα επιχειρήματά τους ικανοποιούνται κυρίως από το γεγονός ότι εργάζονταν ήδη στο σπίτι και δεν έχουν υποστεί πολλές αλλαγές. Υποστήριξαν ότι δεν φορούν πλέον μάσκες γενικά (σχολείο, δουλειά, έξοδος). Επιπλέον, δεν υπάρχουν πλέον περιορισμοί μετακίνησης και ο κόσμος μπορεί να ταξιδεύει ελεύθερα. Πιστεύουν ακράδαντα ότι τα διαδικτυακά μαθήματα δεν ήταν ένας αγώνας, αλλά μια ευκαιρία για αυτούς να γνωρίσουν νέα πράγματα, να αποκτήσουν περισσότερη εμπειρία ζωής και να συνειδητοποιήσουν ότι η ζωή είναι απροσδόκητη. Από την άλλη, πολλοί διαφωνούν και υποστηρίζουν ότι όλα έχουν αλλάξει. Επηρέασε κάθε πτυχή της ζωής τους, ιδιαίτερα την ψυχική τους υγεία. Πολλοί άνθρωποι έχασαν τα αγαπημένα τους πρόσωπα και ήταν εξαιρετικά συντετριμμένοι. Επιπλέον, επηρέασε την υγεία τους, όχι μόνο από τον ιό αλλά και από την υψηλή έκθεση σε ηλεκτρονικές συσκευές. Επιπρόσθετα , οι άνθρωποι αντιμετωπίζονται διαφορετικά όταν είναι άρρωστοι και αποφεύγονται. Περιττό να πούμε ότι το σύστημα υγείας είναι εντελώς διαφορετικό από αυτό που ήταν και έχει ακόμη περισσότερους περιορισμούς. Συμπερασματικά, η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση. Παρά τις αρνητικές ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις που προκαλεί ο COVID-19 στην ανάπτυξη των εφήβων, είναι επίσης απαραίτητο να κατανοήσουμε τις θετικές αλλαγές των νέων, κάτι που είναι σημαντικό να ρίξει φως στην προσωπική ανάπτυξη σε περιόδους κρίσης. Κάποια στιγμή, οι περισσότεροι από εμάς θα συνηθίσουμε στο πώς έχουν αλλάξει τα πράγματα και θα αρχίσουμε να βλέπουμε τον αλλαγμένο κόσμο μας ως φυσιολογικό. Για όσους από εμάς έχουμε ζήσει την πανδημία, θα παραμείνει  στο μυαλό μας για πάντα. Αλλά το πώς κοιτάμε πίσω και θυμόμαστε την πανδημία, και τις εποχές πριν από τον Μάρτιο του 2020, θα συνεχίσουν να αλλάζουν.

Authors:

Φαίη Ανδρεάδου

Χριστίνα Καραβίτη

Θωμάς Τσαούσης

Σταύρος Γιαννούλτσης

Ιωάννα Πριβατιτσάνη